In 2024 waagden we voor het eerst de sprong over de Atlantische Oceaan om de Amerikaanse glasscene te leren kennen. Een van de eerste adressen was de beroemde Habatat Gallery bij Detroit, die wereldwijd wordt beschouwd als een eldorado voor verzamelaars en liefhebbers van glaskunst. Hier ontmoetten we vele fantastische kunstenaars, wiens werken een enorm scala aan verschillende stijlen en technieken laten zien. Wij zijn erg blij dat wij een aantal bijzondere werken voor de collectie van het Glasmuseum Lette hebben kunnen verwerven en deze in deze tentoonstelling kunnen tonen.
“Siku (Dire Wolf)”, een krachtig vervaardigde wolvenkop, met de hand gebeeldhouwd en gegraveerd met sterke oppervlaktestructuren door Shelley Muzylowski Allen, is er een van. De kunstenaar groeide op in Noord-Canada, dus het is niet verrassend dat haar werk terugkerende thema’s weerspiegelt zoals mythen, de natuur en dieren uit haar thuisland: “Door deze wezens af te beelden in een staat van gratie, rust of beweging, hoop ik hun inherente natuur. Mijn achtergrond als schilder en mijn kennis van anatomie vormen de basis van waaruit ik overga op meer impressionistische of beschouwende vormen van expressie.”
Wij waren ook zeer onder de indruk van het artistieke werk van David Patchen. De glaskunstenaar werkt met traditionele murrine- en riettechnieken, die hij onder andere leerde van grote meesters in Murano. Met groot enthousiasme voor experimenten, nauwkeurig vakmanschap en oog voor detail interpreteert hij ze echter op zijn eigen manier. Hij maakt kleurrijke, zeer complexe sculpturen waarvan je geen genoeg krijgt van de patronen. Een daarvan is “Aqua Glow Eclipse”, dat is geïnspireerd op oude gefossiliseerde koralen en hun verbazingwekkend levendige organische vormen.
Ook in galerieën en op tentoonstellingen in Europa en Duitsland hebben we prachtige glaskunst ontdekt. Zo waren we bijvoorbeeld erg onder de indruk van de werken die een deskundige jury selecteerde in de competitie voor de 2e Hadamar Glasprijs 2024. Onder de deelnemers troffen we jonge kunstenaars aan die het medium glas op een professionele, maar toch onconventionele en innovatieve manier hanteren. Gelukkig konden we een aantal prijswinnende werken voor de collectie verwerven, waaronder het vlakke glasschilderij “Hidden in the Shadows”, waarvoor de jonge kunstenaar Marius Zwick de eerste prijs won. Met ongelooflijke precisie en artistieke visie bewerkt hij veiligheidsglas met hamer en beitel, om via doelgerichte scheuren en breuken een diep portret te creëren. Thema, presentatie en techniek worden op een prettige manier gecombineerd.
Wanja Sturhan kreeg een prijs voor zijn werk “The Tree”. De jonge kunstenaar creëert op meesterlijke wijze een poëtische symbiose van twee tegenstrijdige materialen: glas en steen. De boomtop met zijn dunne, dichte takken verheft zich op een knoestige stam, waarvan de wortels niet in de grond verborgen zitten, maar vastzitten aan de rotsen. Glas en steen kunnen niet meer tegengesteld zijn, maar Wanja Sturhan overwint deze tegenstelling dankzij zijn talent en gevoel voor lampenglas.
